صدای موج دریا میاید از دور
دریا میخواند با ساحل
اذان مهربانی را
چه بی تابم چه بی تابم
پریشان
نمازم دیر میشود
چشمانت را گم کرده ام
برای وضوء در آن زلال
جاری نگاه که میبرد مرا
تا محراب عشق
حتی خاک گامهایت را همین باران چند روز
شست در کوچه باغ آشناییها
تیمم نیز نتوان نمود
نمازم دیر میشود
اینجا در جنوبیتریت ساحل این شهر
آفتاب هر صبح زودتر
میزند بوسه به سرخی گل آبی آب
و من هنوز پرسه زنان آبی میجویم
یا مشتی خاک برای وضوء
سجاده دشت بی تاب شکوفایی
سپیدی یک گل بابونه
تا صبح رویای باران میدید
باران اینجا ...
تنها رد گامهای تو را میشوید
دریغ از مهر این باران..
با دشت تشنه
نمازم قضا شد و بیداریم نشکست
در جام وضوء
کلمات کلیدی:
